Ordu ahalisi, daha otuzlu yılların başlarında şehirlerine bir lise istediklerini zamanın yöneticilerine yazılı olarak iletmişlerdir. Ancak Millî Eğitim Bakanlığı “halkın maarife karşı gösterdikleri samimi alakaya teşekkür” edip 26 Temmuz 1933 tarihli yazısı ile “Ordu Orta Mektebinin ileri bir tarihte liseye çevrilmeye çalışılacağını” belirtmiştir. Ordu halkı lise isteğini yıllarca çeşitli şekil ve platformlarda dile getirmiştir.

O yıllarda dönemin Başbakanı Hasan SAKA, memleketi Trabzon’a giderken vapuru Ordu sahiline yanaştığı esnada Gürses gazetesi sahibi ve başyazarı Ali Rıza Bey, matbaasında hazırlattığı “Lisemizi istiyoruz.” pankartları ve bir grup gençle Başbakan’a lise taleplerini iletmiş, Başbakan, durumu incelemesi için Millî Eğitim Bakanını gönderme sözü vermiştir.

1946 yılının sonlarında zamanın Millî Eğitim Bakanı Ordu’ya geldiğinde, Ordulular kendisine, Bakanlığın lise vaatlerini hatırlatarak, isteklerini bir kez daha iletirler Bakan resmi bir lise için söz veremez; fakat bugünkü Ordu Lisesini netice verecek bir taktik önerir: “Önce özel bir lise açın, bu özel liseyi birkaç yıl sonra resmi lise haline getirmek sözümüz olsun”. Artık Ordu Lisesinin tarih sahnesine çıkması an meselesidir.

Ali Rıza GÜRSOY’un katkıları ve Ahmet Cemal MAĞDEN’in başkanlığındaki Özel Ordu Lisesi Koruma Derneği, Trabzon Lisesinde matematik öğretmeni olarak görev yapan Ordulu M. Can AKBULUT’un öncülüğünde, lisenin açılmasında kullanılacak maddi yardım iş adamlarından ve halktan temin edilir. Lise açılışıyla ilgili kanuni kanuni işlemler de tamamlanır.

19 Eylül İlköğretim Okuluna ait binada, 17 Kasım 1947 tarihinde, kurucusu M. Can AKBULUT, ilk öğretmenleri ve yüzden fazla pırıl pırıl öğrencisiyle Özel Ordu Lisesi eğitim ve öğretime başlar. O günün heyecanı, Ordu Lisesinin açılışında bulunanların kulaklarına ve kalplerine, lisenin kuruluşuna kadar bu kurumun eksikliğini gazetelerinde işleyen Ali Rıza GÜRSOY’un ifadesiyle şöyle akseder.

“...Liseye kavuşma bizim için pek kolay olmamıştır. Lisenin yokluğuna ağladığımız günler çok olmuştur. Biz, bu davaya başladığımız zaman, bu çatılar altında yetişip tahsilini görmek istediğim, fakat ne yazık ki aile ocağından uzak bir diyarda okumak mecburiyetinin talihsizliğine uğramış... oğlum Uğur henüz üç yaşındaydı.

Ordu’da yıllardan beri bir lisenin olmayışı sosyal ve ekonomik hayatımızda derin tesirler husule getirmiştir. Bunun acısını bütün hayat tesellisini biricik oğlunun tahsiline adayan fakir babalar, dul analar daha iyi bilirler. Evlerimizin yanında, ayaklarımızın dibinde vücut bulan bu mübarek müessese, Ordu için nimetlerin en büyüğüdür. Bu günü sağ iken gördüğümüze ve lise nimetine kavuştuğumuz için Allah’a hamdedelim.”

Ordu Lisesi, 1949 yılında orta kısmıyla beraber özel okul statüsünden çıkarılarak devlet okulu olarak eğitim ve öğretime devam etmiştir. Daha sonra yeni lise binası yapılıncaya kadar Merkez İlköğretim Okulunun eski binasında öğretime devam etmiş 1950 yılında ilk mezunlarını vermiştir. Yeni lise binasının temeli 1962 yılında atılmış, 25 Kasım 1964 tarihinde törenle hizmete açılmıştır. Lise, 1966-1967 eğitim ve öğretim yılında ortaokul kısmı ayrılarak müstakil olmuştur. 1965-1966 öğretim yılında pansiyon binası, 1967-1968 yılında ise spor salonu hizmete açılmıştır. 1975 yılında fiziki mekân yetersizliği sebebiyle ek bina yapımına başlanmış olup, ek bina 1977-1978 yılında hizmete açılmış, 1987 yılından pansiyon binasının önündeki bahçe kamulaştırılmış, ihata duvarı ve spor tesisleri ile birlikte 1988 yılında tamamlanmıştır.

Günümüzde Anadolu lisesi olarak eğitim ve öğretim faaliyetlerine devam eden okul yıllar içerisinde Ordu’nun gelişip kökleşen seçkin ilim ve irfan yuvasıdır.