Okul, Eğitmen Kursu olarak 1938’de Manisa’nın Horoz Köyü’nde açılmıştır. Kursun ikinci devresi, 1939 yılında İzmir İlköğretim Müfettişliği görevinde bulunan Ferit Oğuz BAYIR tarafından gerçekleştirilmiştir. 1940 yılında da kursun üçüncü devresini açmaya Sıtkı AKKAY görevlendirilmiştir. Sıtkı AKKAY, 1941 yılında okulun kuruluşu ile ilgili yaptığı radyo konuşmasında Horoz Köyü ve kursun Horoz Köy’den ayrılış nedenlerini şöyle anlatmaktadır:

“Horoz Köy, Eğitmen Kursunun çalışmalarına elverişli bir muhit değildi. Manisa vilayeti içinde kursu kurmaya elverişli yer aranmış, biraz müsait görünen ve Hususi Muhasebeye (özel idare) ait bir kısım arazi satın alınmak istenilmiştir. Fiyat yönünden vilayetle anlaşma mümkün olmadığı için vazgeçilmek zorunda kalınmıştır.”

Bu olayın ardından Bakanlık kursun Balıkesir Savaştepe’ye taşınmasına karar verir.

Sıtkı AKKAY taşınma ve Savaştepe’ye yerleşme olayını hatıralarında; “16 Nisan 1940’ta iki vagon eşya, 7 büyükbaş, 18 küçükbaş hayvanla Savaştepe’ye geldim. Vagonları boşaltınca kursun yerleşeceği yere kadar eşyamızı taşıyacak işçi ve araba bulamadım. Köylü yine beni görünce kaçıyor, saklanıyordu. Yabancı köylerden gelme birkaç adam ve araba ile işlerimi görmeye başladım.

1940 Mayıs’ında 80 mevcutlu eğitmen kursumuz çalışmaya başladı. 20 Haziran 1940’ta Enstitüye 40 öğrenci aldık. Savaştepe’de bunları ilkokulun alt katı ile bir mescide yerleştirmiştim. İnşaat işleri için beklemekteyiz. Emir gecikiyordu. Yalnız toprak tedariki işi ile meşgul oluyordum. 1 Eylül 1940’ ta inşa işlerine başlamak üzere tahsisat geldi. 4 Eylül 1940’ta köyün eski mezarlığında tek katlı, tek odadan ibaret, çok amaçlı kullanımı olan bina yapmayı kararlaştırdık. 7 Eylül 1940’ta Umum Müdürümüz İsmail Hakkı Tonguç köyümüzü, enstitümüzü görmeye geldi. Yapmayı düşündüğümüz binaların yerini, projeleri ve inşaat malzemelerimizi inceledi. Yapı işlerimizin süratlendirilmesi için gerekli tedbirler aldılar. Bu arada 250 öğrenci daha almak için emir almıştık. İtiraf etmeye mecburum ki inşaat hususundaki bilgilerimiz zayıf, tecrübelerimiz yok denecek kadar azdı. Buna rağmen yalnız irade kuvvetimize güvenerek bütün hızımızla inşaata başladık. Eskişehir-Çifteler Köy Enstitüsünden 22 kişilik bir öğrenci grubu yardımımıza geldiler. Büyük gayret ve fedakârlıkla çalıştılar. Onların yol gösterici hizmetlerini, yardımlarını Enstitümüz her zaman şükranla anar. Dört ay içinde 300 öğrencinin her türlü ihtiyacını karşılayacak bir okul binası ile bir yemekhane, bir mutfak, hamam, çamaşırhane ve bir idare binası yaparak içeresine girdik.” diye ifade etmektedir.

17 Nisan 1940 yılında çıkarılan 3803 sayılı Köy Enstitüleri Kanunu ile kurulan 21 Köy Enstitüsünün her birinin öğrenci alacağı iller belirlenmişti. Buna göre Savaştepe Köy Enstitüsü; Kütahya, Çanakkale ve Balıkesir valilikleri sınırları içindeki köylerden öğrenci alacaktı. Bu çalışmalarla ve bu şartlarla 1940 yılında eğitim ve öğretime başlayan Savaştepe Köy Enstitüsü ilk mezunlarını 1943’te vermiştir.

1951-1952 yılına kadar okul beş yıl öğretim yapan Köy Enstitüsü olarak varlığını sürdürmüş, 1951 yılında Köy Enstitülerinin programları klasik ilk öğretmen okullarının programlarıyla birleştirilmiştir. 1954 yılında da 6234 sayılı yasayla Köy Enstitülerinin tümüyle kapatılması üzerine Savaştepe Köy Enstitüsü altı yıl süreli ilköğretmen okuluna dönüştürülmüştür.

1971-1972 öğretim yılında yedi yıllık öğretmen lisesi haline getirilmiş ve bu uygulamaya da 1975-1976 öğretim yılında son verilmiştir. Kuruluşundan bu tarihe kadar 4927 ilkokul öğretmeni mezun vermiştir.

1976-1979 yılları arasında iki yıllık Eğitim Enstitüsü statüsü alan okul, bu dönemde de 946 ilkokul öğretmeni mezun etmiştir.

Lise düzeyinde eğitim ve öğretim veren öğretmen lisesi, 1990-1991’den itibaren ortaokul son sınıflardan merkezi sistem sınavla öğrenci alan, hazırlık sınıfı bulunan, yabancı dil ağırlıklı Anadolu öğretmen lisesine dönüştürülmüş, günümüzde ise Anadolu lisesi statüsünde “Necip Fazıl Kısakürek Anadolu Lisesi” ismiyle eğitim ve öğretim faaliyetlerini sürdürmektedir.

Okul, kuruluşundan bugüne başarılı birçok eğitimci, politikacı, hukukçu, doktor vb. mesleklerde isimler yetiştirmiştir.